Veslački savez Srbije je pravni naslednik nekadašnjeg Jugoslovenskog veslačkog saveza, osnovanog 13. avgusta 1922. godine u Ljubljani.  Osnivačkoj skupštini Saveza prisustvovali su delegati 12 veslačkih klubova iz Beograda, Zagreba, Ljubljane, Splita, Sušaka, Zadra, Osijeka, Karlovca, Velikog Bečkereka i Vukovara.  Tada je dogovoreno da sedište Jugoslovenskog veslačkog saveza bude u Beogradu.

Prvo prvenstvo Jugoslavije održano je 8. septembra 1923. u Crikvenici, a već naredne, 1924. godine, naš Savez je primljen za vanrednog člana Svetske veslačke federacije (FISA), kada je reprezentacija Jugoslavije prvi put učestvovala i na Evropskom prvenstvu.  Dve godine kasnije, 1926, postali smo i redovni član FISA. Prvi put naša reprezentacija je učestvovala na Olimpijskim igrama 1936. u Berlinu.  Jugoslovenski veslački savez delovao je skoro 19 godina, sve do Aprilskog rata 1941, i za to vreme Jugoslavija je bila domaćin 33. Prvenstva Evrope, koje je održano od 2. do 4. septembra 1932. godine u Beogradu, na Adi Ciganliji.  Kao kuriozitet ostaće zabeleženo da je ovo prvenstvo otvorio kralj Aleksandar Karađorđević.

Po završetku Drugog svetskog rata, 1945. godine, formiran je Sportski odbor za veslanje Fiskulturnog saveza Jugoslavije.  Prvo prvenstvo Jugoslavije u novoj državi održano je 18. i 19. avgusta 1946. u Šibeniku, da bi 5. decembra 1948. bio osnovan novi Veslački savez Jugoslavije. Sedište novog Saveza bilo je u Beogradu sve do 1957. godine, kada je preseljeno u Split.  Ovaj Savez funkcionisao je 43 godine, sve do 1991. i raspada Socijalističke Federativne Republike Jugoslavije.  

Za to vreme, SFRJ je bila domaćin 46. prvenstva Evrope 1956, Drugog prvenstva sveta za seniore 1966, Drugog prvenstva sveta za omladince 1971. godine, kao i Svetskih prvenstava za seniore 1979. i 1989. godine. Ova međunarodna takmičenja održana su na Bledskom jezeru u Sloveniji, dok je Svetsko prvenstvo za juniore 1978. godine održano u Beogradu. U ovom periodu prvi put su se za reprezentaciju Jugoslavije na Evropskom prvenstvu 1955. u Bukureštu takmičile i žene, a nacionalni tim učestvovao je i na Prvom prvenstvu sveta za seniore 1962. godine.

Kada je došlo do raspada SFRJ i formiranja Savezne Republike Jugoslavije 1991, Beograd ponovo postaje sedište Veslačkog saveza Jugoslavije.  Tada je na Osnivačkoj skupštini Saveza za predsednika izabran Milorad Stanulov, istaknuti veslač i sportski radnik.  Doneta su i usklađena dokumenta Saveza (Statut, Pravila takmicenja, Pravilnik o registraciji...), oformljen je Izvršni odbor, Odbor kontrole, trenerska i sudijska komisija, čime je nastavljeno clanstvo Jugoslavije u Svetskoj veslačkoj federaciji, Kupu Nacija i Balkanskoj federacijii. 

Od 1996. godine Veslački savez Srbije i Veslački savez Jugoslavije imaju objedinjeno rukovodstvo na čije čelo je izabran Danko Đunić, nekadašnji proslavljeni veslač i izuzetni sportski radnik. Savezna republika Jugoslavija prestaje da postoji 2003. godine i umesto nje se formira Državna zajednica Srbija i Crna Gora. Prateći te promene Veslački savez Jugoslavije menja naziv u Veslački savez Srbije i Crne Gore (VSSCG) a sistem objedinjenog rukovodstva koji je postojao od 1996. godine nastavlja da funkcioniše. Novi Savez nasledio je sva prava i obaveze VSJ i zadržao članstvo u međunarodnim sportskim institucijama. Te iste, 2003. godine, naša zemlja bila je domaćin Svetskog prvenstva za mlađe seniore (do 23 godine starosti), koje je održano od 24. do 27. jula u Beogradu, na Adi Ciganliji.

Nove promene usledile su u maju 2006. godine, posle referenduma koji je održan u Crnoj Gori, nakon koga je Srbija postala nezavisna država. Veslački savez Srbije i Crne Gore prestaje da postoji, a njegov kontinuitet i članstvo u međunarodnim organizacijema nastavlja Veslački savez Srbije. Naša veslačka reprezentacija počinje da se takmiči pod državnim obeležjima Republike Srbije, a 2008. godine VSS organizuje Svetsko univerzitetsko prvenstvo u Beogradu.

Potom su, u organizacionom smislu, usledili mnogo veći izazovi. Zbog rada Veslačkog saveza Srbije, rezultata naših veslača i veslačica na međunarodnom nivou, ali zahvaljujući i razvoju zemlje, Beograda i same Ade Ciganlije, stvoreni su uslovi koji su dozvolili organizovanje i najvećih svetskih takmičenja, što je prepoznala i FISA. Beograd je tako 2012. godine organizovao Svetski kup, koji je ujedno bio i Kvalifikaciona paraolimpijska regata za Paraolimpijske igre u Londonu iste godine. Usledili su zatim organizacija Evropskog prvenstva za seniore 2014. i još dva svetska kupa - 2017. i 2018. godine.

Kruna rada našeg Saveza ipak je usledila u septembru 2019, kada je Svetska veslačka federacija Srbiji dodelila organizaciju seniorskog Svetskog prvenstva 2023. godine.